دل نـــــــــو شـــــته هــــای صبــــا

مدیریت وبلاگو به مهشید عزیزم  داده بودم دیگه تمایلی برای نوشتن نداشتم

ولی چه کنم . با این وبلاگ خاطرات خوب و بدی داشتم . تنها همدمم وبلاگم

 بود .هر وقت دلم میگرفت  میومدم سراغ وبلاگم .الانم دلم گرفته و خیلی

خستم .خیلی خسته بیشتر از همه کس و همه چیز. از خودم خستم.

از خودم خستم چون حال و حوصله کسی رو ندارم .ولی مجبورم بگم وبخندم

شوخی کنم تا یه وقت کسی از دستم دلگیر نشه.

این روزا تنها رفیقم بی کسیه .تنها کسی که همیشه بغلش  میکنم بازوانمه .

نمیدونم چی بنویسم . فقط امروز اومدم  تا یه ذره خالی بشم .

دلم میخواد برم یه جایی انقدر از دست زمونه داد بکشم که بیحال بشم و

بیفتم و دیگه از جام پا نشم ...نمیدونم میشه تو این وبلاگ  داد زد یا نه ؟

نه هر کاری میکنم در و دیوار وبلاگ نمیلرزه .دوباره باید تو دلم داد بزنم ولی

آخه این دل دیوونه من چه گناهی کرده ؟ولی دیگه جایی ندارم .....

دلم  یه جوریه نمیدونم چه حسیه .......نمیدونم فکر کنم گرفته

دلم مهم نیست . منم مهم نیستم .فقط دلم هوای مامانمو کرده

آخ خدایا نمیگم مشکلاتم  رو حل کن فقط یه راهی جلوپام بذار

که خیلی گیجم حداقل بهم پشتکار بده تا همین مسیرو برم کم نیارم

ببین خدای من اگه دستمو نگیری فنا میشم اگه توهم من وفراموش کنی

دیگه پیش کی برم؟ من که جز تو کسی رو ندارم  همه کسم توئی

خدا جون منم دل دارم ببین گرفته !!!منو ببخش که اینجور باهات حرف میزنم

به خودت قسم .قصد جسارت  ندارم توخودت با مهربونیات منو پررو کردی

 خودت نظری کن .خدای مهزبونم توخودگفتی من همیشه تو دل های شکسته ام

خدایا منم دلی شکسته دارم .

خدایا به همین اشکهام قسمت میدم کمکم کنی و پررویی منو ببخشی

دیگه نمیتونم بنویسم ...................

می گریزم از عشق

ناگزیر از رفتن

می روم سینۀ خود چاک کنم

من به این غربت دیرین خود عادت دارم

می روم خاطرۀ بودن را

بدهم دست فراموشیها

می روم تا که دگر بار نگویم از عشق

نامش از لوح دلم پاک کنم

می سپارم دل خود را به تن سرد زمین

می کشم بار غم خویش به دوش

تا بدانجا که بیابم کمی آرامش را

من از آن لحظه سخن می گویم

که رها می شوم از قید زمان

و رها می شوم از کون و مکان

می رهم از غم ناکامی و درد

می روم خانۀ دوست

آنکه جان همگی  بی شک  از اوست

سلام مامانی عزیزم. خوبی ؟ چه خبرا ؟اینجا خبری نیس  هواسرده دی ماه

دیگه خودت بهتر میدونی .میدونی از وقتی که رفتی دلم همش میگیره

راستی آب و هوای اونجا چطوره ؟پیش خدا خوش میگذره ؟

قطعا خوش میگذره.

تا اینجا روی زمین بودی ما خیلی اذیتت کردیم شرمندم.

اگه میدونستم یه روزی میاد که تو باشی هیچ وقت اذیتت نمیکردم .

 اما با وجود تو من حتی پر زدن یه پرنده رو هم متوجه نمیشدم .

چه رسد به اینکه شعور این و داشته باشم یه روزی خود تو نباشی

تو صبور بودی تا تو بودی آرامش بود و دریای زندگیمون آرومم

من نازپرورده چه میدونستم  یه روزمیاد که نباشی

یه روز میاد که اروم وبی صدا ما را ترک کنی وهمیشه ما رو توی داغ نبودنت

 توی دریای طوفانی زندگی رها کنی

مامانی هنوز نگاه آخریت یادمه .یادمه که چه جوری نگام میکردی .

همش احساس میکنم که میخواستی تولدم و تبریک بگی .

اخه همون روزی که تنهام گذاشتی

مصادف بود ۳۰ دی روز تولد من .

عجب خاطره ای بجا گذاشتی مامانی

.تا عمر دارم فکر نکنم دیگه جشن تولدمو یاد کنم .....

مامانی نگاه مهربونت............

مثل همیشه اسم تو اومد وچشام به اشک نشست و گلوم به بغض.........

مامان مهربونم ببخش نمیخواستم ناراحتت کنم

فقط خواستم تو اولین سالگرد رفتنت  بهونه کنم باهات یه کم دردودل کنم .

مامانی خیلی خیلی دوست دارم .

مامانی منو بخش من دخترخوبی برات نبودم مامانی منو ببخش ودعام کن .......

دعـــــــــــــــــــــــــام کن ......

مامانی عزیزم بهشت بهت خوش بگذره .میبوسمت و خدانگهدارت

دوستان گلم دوست داشتین واسه مامانم فاتحه بدین

وحرف هایی هست برای نگفتن

حرف هایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند

 وسرمایه ی هر کس به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد

خسته ام ، خسته

خسته وسرگردان، تنها وبی کس

گوشه اتاق تاريكم نشسته ام ،

مثل هرشب تنها همدمم را در آغوش كشيده ام .

او کیست ؟

دو زانوي من ....

آری من دو زانوی خويش را در آغوش كشيده ام و او را ميفشارم ،

تا حس سفر در دلم هميشه تازه بماند .

آری دو زانوی من هميشه مرا در يافتن عشق و حقيقت همراهی كردند ،

اما هيچگاه آن را نيافتم .

قلبها یخ زده و توخالی .....

حال می خواهم بگريم .... فرياد بزنم ..... ناگفته ها را بازگو كنم .....

اما برای كه ؟ اما برای چه؟

جز اين دو زانوی من چه كسی است تا مرا دريابد.....؟

 چه كسي است تا من بتوانم با او از عشق و دوست داشتن بگويم .....؟

آری به راستي كه هيچ كس نيست ..... هست ؟

من تنها هستم ، تنهای تنها....

شايد فقط تنهايی مرا بفهمد .... شايد تنهايی بتواند

داغ تنهایی را در من آرام کند ..!

اين دو زانوی من، كه هرگز مرا تنها نگذاشتند ،

اكنون خسته اند ، حس رفتن ندارند ،

مي خواهند در آغوش من بمانند....

تنهايی تنها كسی بود كه من می توانستم برای او آرام آرام اشك بريزم .....

وآنگاه آرام و بی صدا زانوهايم در آغوش من به خواب مي رفتند

و من در آغوش سرد تنهايی. تنهايي با همه رفافتش،

تك تك روياهای مرا سوزاند،رويای عشق را .... رويای فردا را.... 

اكنون من تنها هستم.تنهای تنها

در اتاق تاريكم .....

پس ای تنهايی با من بمان ،

اما از تو خواهشی دارم

هيچ گاه حس عشق را در من همچون رويای عشقم نسوزان.

هر چند ميدانم كه تو او را هم از من خواهی گرفت ...

حال من در تنهايی خويش گم شده ام، همه چيز را از دست داده ام ،

حتی خودم را .نمي دانم چه نسبتي با اشك داري كه تا نامت بر زبانم جاري مي شود

تا یادت در قلبم شكل مي گيرد اشك از خانه ي چشمانم سرك مي كشد .

تا نگاهت را به ذهن مي آورم قلبم

تپیدن را آغاز مي كند.در گوشه ي تنهاييم خاطراتم را مرور مي كنم‘ خاطرات تلخ و

شيرين را بودن و نبودنت را‘لحظه هاي تنهايي را لحظه هاي انتظار را و اكنون

میفهم.كه عشق چه ها مي كند و تو مي داني كه اين خاطرات اشك من است

که از گونه هايم جاري می شود

می ترسم از جنونی که گرفته ام

ازکلمات روی کاغذاز خودم می ترسم

ازخلوتگاه ذهنم که خالی نیست !

از تلخی روزگارودلتنگی های هر روز....

از اشک های نریخته وشادی های نکرده می ترسم

دلم اندازه یک سکوت وهم دارد؟..........!

دوستان شاید این آخرین آپم باشه آخه شاید دیگه شما رو نبینم

همتون و از صمیم قلب دوستون دارم

دردلم آرزوی امدنت میمیرد

رفتی اینک اما آیا

باز میگردی ؟

چه تمنای محالی دارم !!!

خنده ام میگیرد ...

نبودنت را باور نمیکنم وبه انتظار دیدار تو زنده ام

با اینکه بارها گفته اند دیگر بر نمیگردی

ای همدرد با غصه هایم

هنوز هم شریک لحظه های غم وشادی من هستی ؟

من هنوز جز تو درد ودل نمیکنم

با اینکه میدانم کنارم نیستی

هر شب یاد تو را در آغوش میکشم

وپلکهایم به امید دیدن تو در رویاسنگین میشوند

با اینکه حتی در رویاهم نمیتوانم به تو دست پیدا کنم

دوباره سکوتم را در گلویی که از جا در میاید فرو میبرم

سکوت تنها حرفیست که برای گفتن دارم

تو را باتمام وجود فریاد میکشم تو انقدر دوری که

گوش هایت صدای بی صدای دردهایم را نمیشنود

سنگ یادتو لحظه های شیشه ایم رو در هم میشکند

چهره ام بار دیگر با باران اشک هایم سیراب میشود

نیازم نیست

              روحم نیست

                              خواسته ام نیست

                                                   بهترینم نیست

ای همدرد با غصه هایم باز میگردی ............

کسی دیگر نمی کوبد در این خانه متروک را

کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایـــم

ســـــــــــــــــــــــلام دوستان عزیزم....

 روز مــــــــــــادر برتمام مـــــــــــــادران عزیز مبارک باد

 ولادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه الزهرا (ع) السلام

را رو به تمام شیعیان جهان تبریک می گویم .

کیست مـــــــــــــــــادر ؟

این شگفت نازنین دانی که کیست ؟

لحظه ای از غمگساری دور نیست

بوی گیسوی سپیدش محشر است

بهتر از هر گل که میدانی ست اوست

بهتر از هر مهروزی که میدانی اوست

روح او پایان نمیگیرد به مرگ

ماندنی در عالم فانی ست اوست

از بدایت تا نهایت عاشق است

عشق اول عشق پایانی ست او

این شگفت نازنین دانی که کیست ؟

 از یک شاعر اروپایی نقلیست که میگوید:

 مادر از هر زیبایی، زیباتر است.

 تنها یک عیب دارد؛ و آن اینست که نمی ماند.

مادر الگوی شفقت، محبت و فدا کاریست؛ مادر معیار اصالت و نجابت است.

مـــــادر چشمان تو دریچه یی به سوی بهشت جاودان

دستان تو محراب دعایم.

 لبخند تو سبدی ازگلهای خوشرنگ وخوشبو

قلب تو تجلیگاه پروردگار عالمیان

روح تو بزرگتر از زمین وزمان واشکهای تو پر بهاء تر از مروارید.....

 مــــــــــــــــــادرم!!!

درشبستان گیسوانت آرام میگرفتم

در طلوع چشمانت زندگی را باور میکردم

درسپیده دم لبخندت لذت زندگانی را می یافتم

ازقلب تو درس محبت می آموختم

از دستان تو نوازش را .......

واز اشکهای تو صفا وآرامش را ...

مــــــــــادرم دست هاي تو آيننه اي مهر خدا بود بر روي زمين

مــــــــــــــــــــــــــــــادرم:

نرفت از سرم هـــــر گز هوای تو مـــــــــادر

مـــــــــــــــادر :

حقيقتي است که به درک اونيازي نيست زيرا از همه به ما نزديک تر است ...

آرزویــــــم

شبــــــــم

سلام بچه ها  یاد بچگی هامون بخیر

چه روزای داشتیم وقتشه از بچگی هامون یادی بکنیم

آخه خیلی دلتنگ اون روزا هستم

یادش بخیر دوباره

وقتی که چشام روی هم بسته میشه

وقتی دلم از زمونه خسته میشه . چشامو دریا میکنم

یاد قدیما میکنم .یادش بخیر اون قدیما .

اون وقتی که بچه بودیم .اون وقتی که فقط وفقط از زندگی

بازی کردن وخوشحالی رو بلد بودیم .اون وقتی که کنار مامان وبابا

یه جمع صمیمی داشتم اون وقتی که فارق از همه دنیا وسختیها

ومشکلات از زندگی فقط خندیدن وبلد بودم .چه روزایی بود

اون روزا که همه عشق فکرم این بود که کی بزرگ میشم ،

غافل از این که بزرگ شدن تازه اول سختیهاست .اون موقع ها

که صدای خنده هام همه فضای خونه رو پرمیکرد .اون وقتی که

با بچه های کوچه بازی میکردیم وسر کوچکترین وکمترین چیزا

با هم قهر می کردیم .یادش بخیر امادلامون اینقدر پاک وصاف بود

که در عرض کمتر از یه ربع ساعت همه چیز وفراموش میکردیم

واقعا یادش بخیر بچه گی هامون ...............

 ولی حالا .........دختری تنها میان دنیای بزرگی که حالا آسمانش تاریک

وزمینش سیاه همه زندگی من مادرم بود که به آسمانهاپــــــرکشیـــــــد

 سلام دوستان گلم خوش اومدین

سکوت

تنها فریادی است

که در وسعت حنجره ام

تولد می یابد

در تنهایی میگریم

ودر باران

خود را به باد می سپارم

وقلبم سکوت میکند

ته مانده گریه ها

کمی فریاد است

زندگی واژه ای مسخره....شاید چیزی مثل لبخند...چیزی که هرگز

از عمق وجودم درک نکردم...زندگی شایدیعنی شکستن یک دل....

دلی که دیگرتوانی ندارد...زندگی شایدیعنی یک اشک...اشکی که

همیشه در دل ریختم ودر چشمانم خفه کردم...زندگی یعنی یک

فریاد...فریادی که در دل نهفتم ودرونم راسوخت...زندگی شاید

یک سکوت...سکوتی نه به نشانی رضایت...زندگی شاید یک دل

شکسته...دلی مثل کوچه...زندگی شاید یک احساس...احساسی

مچاله شدن ...ویا نه زندگی یعنی تاریکی .....تنهائی....تنهائی....

به دوش گرفتی .عزیزم یادته چطوردلداریم میدادی ؟منم میخوام بگم

این سرنوشت ماست وهردو دل شکسته میدونم خیلی سخته برات

سلام دوستان گلم خوش اومدین

وقتی آسمان به رکوع میرود تو ای خدای بزرگ به او این همه ستاره می بخشی .

چرا من این کاررا نکنم تا تو ستاره های عشق وامید را به من عطا کنی

در ذهن من بجای هر حفره سیاه رویای بنفشه ها بروید

وامید در روحم جاری شود .تا من جویبار شوم

غم را برای همیشه از دلم بشویم وبه آرامش برسم .

خدایا قلبم را باز کرده ام تا نور محبت وبخشش تو بر آن بتابد

سلام مامانی گلم  

۴۰روز از رفتنت به آسمون می گذره ولی من هنوز نتونستم با دلم با وجودم که بعد رفتن تو سرد  

شده کنار بیام ٬تصوراینکه دیگه نمیبینمت برام سخته ٬البته سخت که سهله دیونه کنندست ٬

مامانی نازم پنجشنبه چهلم توست ٬ 

مامانی از وقتی که رفتی خیلی روزا وشبا دلتنگ میشم به عکس مهربونت نگاه میکنم ٬

ومثل یه بچه کوچولو خوابم میگیره امید اینکه ببینمت٬مامانی گلم هیچوقت فک نمیکردم

اینقد بهت وابسته باشم نمیدونستم تو تموم وجودمی نمیدونستم با رفتنت وجودم خالی میشه   

مامانی یادته میگفتی دختر من از هیچی نمیترسه ؟از وقتی رفتی از همه چی میترسم ٬

احساس بی پناهی میکنم ٬مامانی دیگه هیچ کس نازمو نمیخره ٬مامانی شیطنتام تموم شده ٬

دیگه حتی لوس ام نیستم ٬مامانی توی این ۴۰ شب یهوی بزرگ شدم ٬برای اولین بار دردوفهمیدم٬

تا تو بودی که نزاشتی دخترت دردبفهمه.

مامانیم فرشته عزیزوصبور خونمون تو نمیدونستی غیر تو هیچ کس وندارم ٬تو نمیدونستی 

من غیر تو هیچ کس وندارم ٬پس چرا تنهام گذاشتی ؟

مامانی بخدا این روزا دردتو دلم زیاد شده ٬اما هیچ کس وپیدا نمیکنم که پای حرفام بشینه.

مامانی اگه قول بدم اذیتت نکنم بر میگردی ؟آخه دلم برای دستای مهربونت تنگ شده 

دلم برای مهربونیت تنگ شده مامانی دلم داره میترکه ...........

مامانی عزیزم زندگیم وجودم دوستت دارم ٬برام دعا کن وبه خاطر همه بدیام منو ببخش وحلالم کن 

به یاد تو در عطرهای خوش زیتون پرسه میزنم در قفسه های کتابهایی که سالهاست از یاد رفته اند

در بهشتی که از گیسوانه تو شروع میشود در ورق پاره هایی که لباسی از واژه بر تنشان کرده ای.

غمهایت .غمهایی را که طعم عسل وزنبق میدهند.به من بده

وبعد ظهر های یکنواخت مرا که روی یک قهوه تلخ میگذرد .شیرین کن !خانه بی تو چقدر سرد وبی روح است .ولی خانه ای با تو از پرنده ها خوشبخت تر واز سایه ها آرام تر .

نفسهایت را به درون اتاقم بفرست ونگاهت راروی گلدانهای اتاق بریز!بخند تا اینه ها کهکشان شوند

وخورشیدهای دور دست با شوق به دامانت بیفتند .

چیزی بگو تا بهار باهمه شکوفه هایش در میان برگهای دفترچه خاطراتم متولد شود

دلت آن دل مواج با شکوهت را که از هر چه طوفان خروشنده تر است به من بده تا دلم

این فلز سخت وسیاه را به گوشه ای متروک وتاریک بیندازم .

دستت آن رود نقره ای زیبا را که هر روز سری به دریای بکر افق می زند به من بده تا 

دستهای تنبلم را در کویر به خاک بسپارم............

بـــــــــــــه نـــــــــام خالق مهـــــــــــربـــــــــــانی ها

«  اگر کسی فرد اندوهگین را تسلیت دهد و از او دلجویی کند

خداوند متعال جامه ای از لباس تقوی در بر او قرار دهد

و از میان ارواح و جانها بر جان او درود فرستد  »

                                                              پیامبر اکرم (ص)

در آزمون بزرگ الهی باید صبر جمیل کرد تا خشنودی حق واصل گردد

و این توفیق حاصل نمی شد مگر با همدردی شما  تربیت یافته گان مکتب وحی .

از آنجاییکه منو  در غم فقدان  مـــــــــــــــــــــادر عزیزم تنها نگذاشته

و با ابراز همدردیتان احساس غربت را در لابلای این همه عزّت محو نمودید

 و بشارت پروردگار را برای مصیبت زدگان فراهم آوردید  ، به مصداق حدیث شریف 

مَنْ لَمْ یَشْکُرِ المَخْلوقْ لَمْ یَشْکُرِ الخالِقْ

  از بذل محبّت کلیه دوستان  در مسنجر ال فور آی ، بخصوص اهل دلی ها ی عزیز

که اهل دلان واقعی اند  صمیمانه تقدیر  و تشـکّر می نماییم .

قدر مسلّم بر من خواهید بخشید  ،

اگر به دلیل تألمات روحی توفیق تشکر جهت عرض احترام

و تقدیم ارادت قلبی  حضور تک تک شما  میّسر نگشت .

از پروردگار سبحان برای گذشتگان شما علو درجات مسألت نموده  ،

 آرزومندم  همگی شما عزیزان به همراه خانواده هایتان 

 در صحت وسلامت  بسر برید .

و من این لیاقت را داشته باشم

در جلسات جشن و سرورتان  آن همه بزرگواری را جبران نمایم.

 دوستان گلی که شرمنده محبتشان گردیده ام:

 فاطمه جان . آقای بهنام . بهاررر جانم . بهانه جان . دوست خوب .

خواهرم مهشید.یکتا عزیزم. ونوس عزیزم. شعله عزیز. رزا جان .

نیلو عزیز.آرشیو گرامی.آقای جعفر. آقای ارمین.آجی رودابه.

مجهول نازنین.کوبولو گرامی.رایکا عزیز.دانیال گرامی.

پونه جان.مشکی پوش عزیز.نگاره عزیز. سولبا عزیز.

ترنم باران .لیلی عزیز.آفرینش گلم.البرز گرامی.

مارمولک عزیز.آقا رضا . آقای شروین.ای جوون.

الهه عزیز. آرزو صورتی عزیز.نازی جان. زهرا جان .

زینب جان.آقای سان.تامارا عزیزم. اقا مجید.

مسلم گرامی.خانم پاسخگو.اقا محسن.عرفان پیغام.

الف بامداد. آقای فرزاد.سعید شافق گرامی.

یاسین گرامی.سمیه جان وعلی آقا .لیلا ناصری عزیز.

اقا میثم .پری جان.نازنوش و سیده سارا .دلشکسته .

اقا مهدی .اقا فرهاد.باران عزیز.ناخدا .سمی جان

بردیا بر عکس .سی چهل عزیز.

 سلام دوستان عزیز

من مهشیــــــــدم.....

چندی پیش همین جا همه برای شفای مامان صبا دعا کردیم

و حالا........

صبای عزیزم این وظیفه رو به من سپرده

که بنویسم مادر عزیزمون از دنیا رفته

خواسته حرف دلشو من بنویسم

سخت تر از این چی میتونه باشه

بروی چشم صبا جان.....

به حکم نام خواهری که بر من نهادی.....

مینویسم از دل صبای نازنینم:

تنها به سوگ مادر نشسته ام

زانوی غم به بغل گرفته ام

باران اشک از چشمانم میبارد و من به سوگ مادر نشسته ام

صاعقه ای وحشتناک ودردناک بر زندگیم اصابت کرده

دستان مهربان مادرم چشمان ترم را لمس نمیکند

صدای دلنشین مادرم به گوشم نمی آید

و دل مجروحم را مرهمی نمی یابم

اشک مرا مهلت نمیدهد

از حال و روزم چه بگویم

از چشمان تر پدرم چه بگویم

از بغض بر گلویش چه بگویم

وقتی نگاهش میکنم

 وقتی اشک چشمانم را میبیند

میگوید دخترم مادرت به بهشت رفته....

آری فرشته آسمانی خانه ما به بهشت رفته.....

 با رفتنت دریای زندگی ام را طوفان غم گرفته مادر....

مادرم عطر پیراهنت روحم را مینوازد

این غم کمرم را شکسته و زانوانم تاب ایستادن ندارند

مادرم از این پس پیراهنت را با اشک چشمانم شستشو خواهم داد

مادرم مرا تنها گذاشته ای و پیش خدا رفته ای.....

مادرم لب های خشک وچهره غمناکت از چشمانم محو نمیشود

مادر ایثار گر وفداکار من.....

مادر مهربان من......

زین پس از یاد آوری خاطراتت طوفانی در خانه بپا خواهد شد

و سیلی از اشک از چشمانمان جاری مادرم.....

تنهای تنها اسیر غم ها گردیده ام من

بانوی خانه عصای بابا گردیده ام من

اشکم چو باران اندر بهاران از دیده بارم

مادر کجایی اندر آتش سرپا گردیده ام من

هر صبح بیادت بر رختخوابت سر میگذارم

دل پاره پاره بی تو تنها گردیده ام من

بابا غمش را با اشک دیده از دل بشوید

پروانه ام من طواف او گردیده ام من

با قلب سوزان آینده ام را من زار گریم

به یاد مهرت شبها به دعا گردیده ام من

دخترت را نکن فراموش هنگامی که در بهشتی

گر تو نیای طعمه اجل گردیده ام من

چگونه بینم در خاک خفتنت را

چگونه بینم من به چشمان خود رفتنت را

از ابوالفضلم خواهشی کردم بسی 

 یک شبی با یک دل پر التهاب 

 یک شبی مهمان آن آقا شدم

من که گم بودم چطور پیدا شدم

گفتم ای آقابه فریادم برس

جزتو امشب من ندارم هیچ کسی

مادر ناز مرا بر ما ببخش

 مابه غیر از اونداریم هیچ کس

 ای که اسم تو دعوا  

ای که ذکر تو شفا 

ازغم مادربکن

 امشبی راحت مرا 

معجزه شد ای خدا  

آن ابوالفضلم مادرم رادادشفا

 ای ابوالفضل خاک در خانه ات منم

عاشق وشیدای روی تو منم 

یاابوالفضل مددی...

به نام خدای مهربون و شفا دهنده درد ها

از تمام دوستان  عاجزانه تقاضا دارم

 براي شفاي مادرم که تو بیمارستان بستريه  دعا كنين . 



 هر چند تا  صلوات براي شفاي كامل مادرم  نذر ميكنم

كه هر كدوم از دوستان هر تعداد كه تونستن اعلام كنن و صلوات بفرستن .

منم در عوض از خدا میخوام هرگز رنج بیماری مادراتونو نبینید.

يا من اسمه دوا و ذكره شفا

اين دعا را براي بيمار بخوانيد ان شاء الله شفا يابد :

در زبده الدعوات روايت کرده است که رسول خدا (ص)

به خانه حضرت فاطمه(س) آمد .

 امام حسن را بيمار يافت و اين منظره بر آن حضرت خيلي گران آمد .

 جبرئيل نازل شد و گفت :

يا محمد تعليم کنم تو را دعايي که با آن فرزندت از ناخوشي خلاص يابدبخواند :



اللهم لا اله الا انت العلي العظيم ذو السلطان القديم و المن العظيم و الوجه الکريم

لا اله الا انت العلي العظيم ولي الکلمات التامات

 و الدعوات المستجابات خل ما اصبح.



پس حضرت اين دعا را خواند و دست خود را بر پيشاني امام حسن (ع) گذاشت

 و شفا يافت

اين دعا را دائم بخوانید :

بسم الله الرحمن الرحيم

يا منزل الشفا و يذهب الداء صل علي محمد و اله و انزل علي وجهي الشفاء

»» دعاي ديگر به جهت شفا يافتن از بيماري ««

مريض مکرر بگويد :

بسم الله الرحمن الرحيم

يا هو يا من هو يا من ليس الا هو صل علي محمد و آل محمد

امـــیــد، درمانی است که شفا نمی دهد، ولی کمک می کند تا درد را تحمل کنیم

خــــــــــــــــــدایـــــــــــــــا!

 شفای مریضها را بده هم چنین شفای مامان منو

خدایا من به لطف وکرمت امیدوارم

نـــــــــــا امیـــــــــدم نــــــــــــــــکن

 

گاهی که از تو دور می افتم ....

 به تمام ابرهایی که بالای سرت راه میروند

حسودیم میشود

انوقت ارزو میکنم کاش ابر کبودی بودم

که تو بخاطر باران دوستش داشتی.

 گاهی که دیدنت محال میشود به ستاره ها چشم

 میدوزم

که مرابه یاد برق نگاهت می اندازد

واز ماه وخورشید می پرسم در چه روزی

متولد شده اند

 وقتی نیستی روحم رود سرگردانی است

که احوال تو را از همه دریاها میپرسد

 موجهایی که حتی یک بار تو را دیده اند

هرگز به سکوت به ساحل نمی اندیشند  

پیراهنم ازمن خوشبخت تر است

چون اولین کسی است که نام تو را ازصدای

تام تام قلبم میشنود.

چه کاروان چه قطار چه پرندهای اهنین هر چه مرا

 بسوی تو بیاورد

وفاصله ماراکم کند دوست داشتنی است.

مهم نیست اگرحتی همه راه رادرخواب باشم.

روزهای دیدارهمیشه بارانی است.

مثل همیشه فراموش میکنیم چتری بهمراه بیاوریم

وحرفهایمان زیر باران تازه میشوند.

دراین اتاق در این همه تاریکی چه صبح دلپذیری

 جریان دارد...

 چراغ راروشن میکنم رویاهایم بیدارمیشوند.

من حتم دارم دستی که اولین گل سرخ را

لبخند زنان در زمین کاشت

خوب میدانست که یه روز انبوهی از ان تقدیم تو

خواهد شد ....

                                     

حکایت عجیبی دارد این دلتنگی...

                      گاه شیرین و زیبا...

                      و گاه نیز تلخ و نابخشودنی...

دل آسمان که میگیرد دل من نیز هوایی میشود...

                           باران...

تعبیری زیبا از همه ی لطافت ها.......

و هرآنچه زیبا و خواستنیست...

و ساعتی رقم میزند از جنس عشق.....

اما با آن همه لطافتش باز هم از پشت شیشه نوید دلتنگی میدهد...

میخواهم پیمانی ببندم با دلم....

که هرگاه آزرده خاطر شد منتظر آزرده خاطر شدن آسمان بماند...

تا هردو با هم بگریند...

                                 تا اشک با طراوت باران پیوند بخورند...

تا شسته شود هرچه بار غمست ازروی دل...

تا...

      و تا...

              و تا......

آری...باز هم سکوت....

آسمان؟!!نمیبینی دلم را که چقدر تنگست؟؟...

کی میخواهی بباری....دلم منتظر اشاره ایست...بس کوچک و بس...!!

            ببار تا ببارند دو دیده.....

                              التماست میکنم....

                                                      ببار....

                  ..................

.............

!!!

دست در دست هم نهاده‌ايم و سفره دوستي را در

دشت آرزوها گسترانده‌ايم تا هر خاطره‌اي را به

زيبايي در دلها بياوريم

          كه زندگي تنها يادگاري از محبت است

شوق فشردن دستان شما برايمان انتظاري است شيرين

امشب از خويش کمی دورترم

بکن از حال خرابم خبرم

باز تنها شده ام با يادت

نيست غير از تو کسی دور و برم

تو نبودی و چه خلوت کردند

باز عکس تو و چشم ترم

نشکستم به خدا عهد تو را

تو شکستی مگر بال و پرم ؟!!

می شکستی جنونم را کاش

نشکستی و شکستی کمرم

خبرم کن تو از احوال خودت

من خاکی به خدا بی خبرم

منم آن عاشق در شب مانده

کاش رد می شد از اينجا سحرم

کوچ می کردم گر از اين دار فنا

غير ياد تو هيچ چيز با خود نبرم

سلام دوستان

دوستان این وبلاگو با کمک دوست عزیزم مهشیدراه اندازی کردم .

داشتن دوست خوب یکی از نعمت های بزرگ است

ومن از خدا تشکر میکنم که چنین نعمتی رو برام  ارزونی کرده.

 دوست عزیزم مهشید همیشه دوستت خواهم داشت

بنام تو اي آرام جان خسته

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت دوستان عزیز

دوست دارم حرف های دلم رو اینجا بنویسم

 از خدا میخوام کمکم کنه تا بتونم حرف های دلمو در این دفتر بنگارم